| ქალთა დღე ადრეული 1900-იანი წლებიდან აღინიშნება.ეს იყო დრო, რომელიც განვითარებულ სამყაროში დიდი ძვრებითა და მღელვარებით ხასიათდებოდა, და მას თან ახლდა მოსახლეობის სწრაფი ზრდა და რადიკალური იდეოლოგიების აღმავლობა. გავრცელებულმა უთანასწორობამ და ქალების ჩაგვრამ ბიძგი მისცა ქალების გააქტიურებას ცვლილების მისაღწევად წარმოებულ კამპანიაში. 1908 წელს, ნიუ იორკში გამართულ საპროტესტო მსვლელობაში მონაწილე 15 000 ქალი ითხოვდა ნაკლებ სამუშაო საათებს, უფრო მაღალ ანაზღაურებასა და ხმის მიცემის უფლებას. პირველი ქალთა ეროვნული დღე აღინიშნა ამერიკის შეერთებულ შტატებში 1909 წლის 28 თებერვალს.1910 წელს კოპენჰაგენში გაიმართა მშრომელ ქალთა მეორე საერთაშორისო კონფერენცია. კლარა ცეტკინმა (გერმანიის სოციალ-დემოკრატიული პარტიის „ქალთა ფრთის" ლიდერმა) წამოაყენა ქალთა საერთაშორისო დღის აღნიშვნის იდეა. მისი წინადადებით, ყოველ წელს ყველა ქვეყანაში უნდა აღნიშნულიყო ქალთა დღე, იმ მიზნით, რომ ქალებს მოეთხოვათ საკუთარი უფლებების დაცვა. 100 ქალმა 17 ქვეყნიდან, რომლებიც წარმოადგენდნენ სხვადასხვა ქალთა ორგანიზაციებს, კლუბებსა და პარტიებს, ფინეთის პარლამენტში არჩეული პირველი სამი ქალის ჩათვლით, ერთხმად მიიღეს ცეტკინის წინადადება და ამის შედეგად დაარსდა ქალთა საერთაშორისო დღე. ეს დღე თავიდან 19 მარტს აღინიშნა ავსტრიაში, გერმანიაში, დანიაში და შვეიცარიაში. მილიონზე მეტმა ადამიანმა გამართა მსვლელობა ქალებისთვის სამუშაოს, ხმის, სწავლის, საჯარო სამსახურში მუშაობის უფლების მოთხოვნით და დისკრიმინაციის წინააღმდეგ. თუმცა 1 კვირის შემდეგ, ნიუ იორკში „ცეცხლის სამკუთხედს" 140 მშრომელი ქალი შეეწირა, რომელთაგან უმეტესობა იტალიელი და ებრაელი ემიგრანტი იყო. ამ საბედისწერო მოვლენამ ამერიკის შეერთებულ შტატებში გამოიწვია ყურადღების გადატანა მუშაობის პირობებზე და შრომის კანონმდებლობაზე, რაც შემდგომში ქალთა საერთაშორისო დღეების მთავარ იდეას წარმოადგენდა.პირველი მსოფლიო ომის წინა დღეს გამართულ სამშვიდობო კამპანიაზე, რუსეთში პირველად აღინიშნა ქალთა საერთაშორისო დღე. ამის შემდეგ ქალთა საერთაშორსო დღე 8 მარტს გადმოიტანეს, და მისი მნიშვნელობა თანდათან გაიზარდა. მას შემდეგ თანასწორობა და ქალთა როლი მრავალ ასპექტში გაიზრდა, თუმცა სამწუხაროდ უნდა აღინიშნოს, რომ მთელს მსოფლიოში ქალების ანაზღაურება ჯერ კიდევ მამაკაცების ანაზღაურებაზე დაბალია, ისინი კვლავ არათანაბარი რაოდენობით არიან წარმოდგენილნი ბიზნესსა და პოლიტიკაში, და ქალების მდგომარეობა განათლების, ჯანმრთელობისა და მათ მიმართ ძალადობის კუთხით გაცილებით უარესია, ვიდრე მამაკაცების.
|