ალისია უკვე მიყვარდა და მე მას ვერაფერს დავუშავებდი. ვიცოდი ამ ყველაფერს ასე არ დატოვებდნენ და ალისიას დაცვა გადავწყვიტე. ჩემს სამსახურს თავი დავანებე და ალისიასთან ერთად ახალი ცხოვრება დავიწყე. ესპანეთში სახლი ვიყიდე და იქ გადავედით საცხოვრებლად. ალისია ვიშვილე. მე მენეჯერად დავიწყე მუშაობა. ეს არასდროს მიკეთებია, მაგჰრამ ნელნელა ვსწავლობდი საერთოდაც ხალხის კვლის მეტი არც არაფერი გამიკეთებია. ამ სამსახურში ჩემი ერთერთი ნაცნობის წყალობით მოვხვდი. ადრე ჩემი კლიენტი იყო, როგორც წესი კლიენტებთან ურთიერთობა მეკრძალებოდა, თუმცა ზოგი კლიენტი თვითონ ინდომებდა ჩემს გაცნობას და მეც უარს უარს არ ვამბობდი, კარგსაც ვაკეთებდი. ბევრი ნაცნობი და მეგობარი არ მყავს ამიტომ დახმარება ჩემს ერთ ორ კლიენტს ვთხოვე. ისინი მე და ალისიას ძალიან დაგვეხმარნენ. ალისიას თავიდან ჩემი ეშინოდა თუმცა ოთხ თვეში შიში დაძლია და ძალიან შემეჩვია. თავიდან ლიზის მიძახოდა, მალე კი დედაც დამიძახა. არასდროს დამავიწყება ის წუთი როდესაც პირველად დედა დამიძახა.
- დედააა... მშია...
- რა? რა თქვი? რა დამიძახე წეხან?
-დედა... რა ცუდად მოვიქეცი?
- არა პირიქით ჩემო კარგო, პირიქით- ჩავეხუტე
- შენ ყველაზე კარგი დედიკო ხა მსოფლიოში
- მიყვარხარ პატარა
- მეც დედიკო

როდესაც ალისია ექვსი წლის გახდა სკოლაში შევიყვანე. ძალიან კარგი მოსწავლე იყო, ბჯითი ჭკვიანი. ალისიასთან ბედნიერი ვიყავი. მისი დაკარგვის ძალიან მეშინოდა. როცა ალისია ცხრა წლის გახდა ჩემი კანტორის უფროსმა მაიკლმა გვიპოვა. ვიცოდი ალისიას დასაცავად ბრძოლა მომიწევდა და ამ ბრძოლისთვის მოვემზადე. მაიკლმა ჯერ ჩემი მანქანაა ააფეთქა, საბედნიეროდ არც მე და არც ალისია შიგნით არ ვიჯექით თუმცა ამ ყველაფერს ალისიას მძღოლი შეეწირა, მეორე მცდელობაზე ალისიას სკოლაში რაგაც ვირუსი გაუშვეს ამის შედეგად სამოცი ბავშვი და შვიდი მასწავლებელი დაიღუპა, ხოლო ხუთაი ბავშვი და თერთმეტი მასწავლებელი დაშავდა, დანარჩენები საბედნიეროდ გადარჩნენ. ალისია იმ დგეს სკოლაში არ ყოფილა. ესპანეთში ჩვენი დარჩენა საშიში იყო ამიტომ სხვადასხვა ქვეყნებში ვმოგზაურობდით. აქეთ_იქით დავხეტიალობდით
- დე, სახლში რატო არ ვბრუნდებით? რა ხდება? დამგალა აქეთ_იქით ხეტიალმა.- ატირდა
- ალისია, ნუ ტირი, ერთი წამით მომისმინე
- გისმენ
- შენ ჭკვიანი გოგო ხარ და რასაც ახლა გეტყვი ყველაფერს გაგებით უნდა მოეკიდო. იცი ადრე ცუდმა ხალხმა შენი მშობლები მოკლა, მაგრამ შენ ვერაფერი დაგიშვეს და ახლა უნდათ რომ რამე დაგიშაონ, მაგრამ მე დაგიცავ და ვერაფერსაც ვერ დაგიშავებენ აი ნახავ ყველაფერი კარგად იქნება.
ალისია მომეხვია და ტირილით მითხრა: - მიყვარხარ დედიკო- ნაზად ლოყაზე მაკოცა
მეც მიყვარხარ ჩემო პატარავ - შუბლზე ვაკოცე და გულში ძლიერად ჩავიკარი, თავი ვეღარ შევიკავე და მეც ავტირდი <!--EndFragment-->