8:56 PM ჯუნგლებში! 1 | |
| ჩვენი გემი საშინელ ქარიშხალში მოხვდა. დიდხანს ვცდილობდით ტალღებისთვის თავი გაგვერთმია მაგრამ ამაოდ. გემი ნაწილებად დაიშალა დას სულ დაიმსხვრა.. გემზე ბევრი შეძახილები და უცენზურო სიტყვები ისმოდა. ყველა სიცოცხლის გადარჩენისთვის იბრძოდა. სულ გემზე 4 ადამიანი ვიყავით. ერთიც მე, ჩემი მეუღლე, ჩემი და და მისი შეყვარებული. ბოლოს ძლიერი ჭექა ქუხილი იყო. არაფერი აღარ მახსოვს, თვალებში დამიბნელდა და გონება დავკარგე.. თვალები ძლივს გავახილე. სიცივეს ვგძნობდი. ფეხებში სისველეს. თავი ფრთხილად ავწიე და იმოვიხედე ირგვლივ. ზღვის სანაპიროზე ვიწექი, დახეულ ტანსაცმელში, ერთიანად ქვიშაში ამოვლებული. ჩემს წინ პალმებისა და ბამბუკის ხეები ჩამწკრივებულიყო.. -ქეიიიიიიიით-დავიყვირე და ჩემს დას დავუწყე ძებნა -მარიააააააააა-მომესმა მისი ხმა-აქ ვაააააააააააარ-ხმას გავყევი და მივედი მასთან. -ქეით როგორახარ?-მივედი და ჩავეხუტე -კარგად შენ როგორახარ?-ტირილი აგვივარდა -ნიკი და დევიდი სად არიან?-მე -არვიცი არვიცი.-ქეითი -წამოდი მოვძებნოთ-დავიწყეთ პლაჟზე ძებნა უეცრად ხმა შემოგვესმა: -მაააარიიიიიააააააააა-დევიდი -ჩუ-ვუთხარი ქეითს და მივაყურადე. ხმა ისევ განმეორდა-ეს დევიდიააააა -შევკივლე და იქით გავექანე საიდანაც ხმა ისმოდა.. უცებ დევიდი დავინახე და გული სიხარულით ამიძგერდა. ისე მომნატრებია თურმე მივვარდი და ჩავეხუტე -დევიდ დევიდ როგორახარ?-მე -კარგად პატარა შენ როგორახარ? ხომ კარგად ხარ?-დევიდი -კი-ვუთხარი და ვაკოცე. ქეითიც მოსულიყო. ნიკი ჯერ ვერ ვიპოვნეთ. ახლა კი სამივე ერთად წავედით მის საძებრად. ყველა რიგრიგობით ვყვიროდით ნიიიიიკ ნიკ.. უცებ ტყიდან რაღაც ხმაური შემოისმა და ფოთლები ამოძრავდა. დევიდი წინ დადგა ჩვენ კი მას მოვეფარეთ. უცებ ხეებს შორის ნიკი გამოჩნდა ქეითმა როგორც კი დაინახა -ნიიიიიიიიიიიიიიიკ-იკივლა და მისკენ გაექანა -ქეით როგორ მომენატრე, კიდევ კარგი რომ გიპოვე-ნიკი. ერთმანეთს ჩაეხუტნენ. ჩვენც მივედით მათთან. -ახლა რა ვქნათ?-ქეითი -ჩვენი გემი სულ დაინგრა-მე -მოდი ნაპირზე გავიდეთ იქნებ რამე გადარჩა და ამოვიტანოთ წყლიდან-დევიდი -წავედით-ნიკი | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |